"Het is hier niet prettig": "Vies" DFB-team zorgt ervoor dat de hele voetbalnatie hoopt en lijdt

Het Duitse elftal wint de cruciale WK-kwalificatiewedstrijd tegen Noord-Ierland. In Belfast laat het Duitse elftal zich van een nieuwe kant zien: die van het vuile voetbal. En bondscoach Julian Nagelsmann is opgelucht.

Eén actie is voldoende om Windsor Park in Belfast weer tot leven te wekken. Plotseling zijn ze terug, de Noord-Ierse fans. Ze klappen, ze brullen, ze staan ​​op en scanderen hun strijdkreet: "Green White Army." Opnieuw juichen ze elke hoek als een heldendaad, elke inworp als een doelpunt. Soms waren zelfs het handjevol Duitse fans dat met het team was meegereisd en hun eenzame tromgeroffel te horen tussen de 17.926 aanwezigen.

Maar een half uur voor het laatste fluitsignaal kwam daar eindelijk een einde aan. Vanaf het begin had het stadion DFB-doelman Oliver Baumann lastiggevallen met boegeroep, gejoel en beledigingen. En toen, in de 60e minuut, gebeurde het logische gevolg: een gestreste Baumann gaf een onnauwkeurige pass naar Joshua Kimmich. De DFB-aanvoerder probeerde op zijn beurt de inworp van de tegenstander in zijn eigen strafschopgebied te voorkomen en hield de bal in het spel met een sliding. En plotseling kreeg de underdog een grote kans op de gelijkmaker: 1-1.

Maak je geen zorgen: er kwam niets tastbaars uit de situatie. Maar het veranderde de rest van de wedstrijd. De Noord-Ieren waren twee jaar ongeslagen in Belfast. Bondscoach Michael O'Neill, zijn team en de fans hadden een perfecte vesting gecreëerd. Iedereen die dit Noord-Ierse team in hun nationale stadion zag, is niet meer verbaasd. Interlands zijn zelden zo sfeervol, zo passioneel. Het scheelde niet veel of deze reeks bleef aan de Duitse nationale ploeg kleven. Uiteindelijk was het een meevaller dat de ploeg van Nagelsmann hun 1-0 (1-0) voorsprong behield.

Niet echt esthetisch

Maar het Duitse nationale team doorstond de storm in het Noord-Ierse fort. Niet fraai, maar wel succesvol. Bijna alle spelers benadrukten dit na het laatste fluitsignaal. Ze wisten dat het een zware wedstrijd zou worden, zei bijvoorbeeld de bondscoach na afloop. Er zit een zekere ironie in (later nog meer): Julian Nagelsmann waarschuwde een hele week voor de lange ballen van de Noord-Ieren. Wat de bondscoach als een compliment beschouwde, werd op het eiland heel anders ontvangen. Maar Nagelsmann kreeg gelijk. Er was al een voorproefje van wat komen ging: na een kwartier vloog een lange bal richting het Duitse strafschopgebied en belandde, na wat chaos in het Duitse strafschopgebied, in het Duitse doel. Maar Windsor Park trilde voor niets: buitenspel.

Voor het eerst voel je waarom er vooraf zoveel over dit stadion, midden in een woonwijk, zo romantisch voetbalgericht, werd gesproken. En terecht: de manier waarop de Noord-Ierse fans hun team aanmoedigen, is compleet anders dan je in Duitsland gewend bent bij het aanmoedigen van de nationale ploeg. Aanzienlijk emotioneler, aanzienlijk positiever. Wat helpt, is dat de fans al vol vertrouwen in Windsor Park arriveerden. Twee Noord-Ierse journalisten, die de opstelling in de persruimte bekeken, grapten onder elkaar dat ze betere Duitse teams hadden gezien. De voorpret was groot, want ook zij hadden gezien hoe moeilijk de Duitse nationale ploeg het tot nu toe had gehad in de WK-kwalificatie.

De bondscoach stelde hetzelfde team op dat Luxemburg drie dagen eerder met 4-0 had verslagen. Hoewel er nog steeds een aantal vaste spelers ontbreken, zijn er ook positieve aspecten aan deze wedstrijden in oktober: een van de favoriete talenten van de bondscoach is terug in de DFB-gereedschapskist. Centrale verdediger Schlotterbeck liet, vooral in de eerste helft, zien waarom Nagelsmann hem zo hoog in het vaandel had staan. De ster van BVB speelde herhaaldelijk diagonale ballen over het veld – van links naar rechts. Dit hielp de DFB-ploeg in ieder geval om de strakke Noord-Ierse verdediging enigszins te rekken. Nagelsmann counterde de Noord-Ierse lange ballen met Leon Goretzka, die zich in elk luchtduel stortte – maar ogenschijnlijk machteloos was in balbezit.

Herinneringen aan de tweede klasse

En dus is de hele wedstrijd niet echt voor voetbalestheten, die hopelijk wel wat beters te doen hadden op deze maandagavond. Het spreekt boekdelen als de hoofdrolspelers zeggen dat de prestatie niet bepaald aantrekkelijk was, maar wel strijdlustig. In de kelder van Windsor Park onthult linksback David Raum dat hij terugdacht aan zijn tijd in de tweede divisie. Je kent het wel: daar draait het vaak niet alleen om voetbalkwaliteit, maar vooral om vechtlust, vastberadenheid en geluk. Het was maandagavond ook niet bepaald fraai voetbal, gaf Raum toe. "Maar het was belangrijk voor ons om deze wedstrijden te winnen. Het is hier niet prettig; je moet hier eerst winnen."

Het behoeft nauwelijks nadere toelichting: beide teams speelden zwak samen. De Duitse nationale ploeg probeerde het in ieder geval, maar werd óf door zichzelf óf door de thuisploeg gedwarsboomd. Florian Wirtz probeerde het hard, maar had minstens net zoveel pech. Karim Adeyemi stortte zich keer op keer in één-tegen-één duels, maar kwam zelden als winnaar uit de strijd.

Het had eindeloos kunnen duren als het niet in de 31e minuut was gebeurd. Er gebeurde iets wat bijna niemand voor mogelijk had gehouden: Nick Woltemade scoorde (eindelijk) zijn eerste doelpunt voor Duitsland. Na een corner van Raum schoof de 23-jarige de bal met zijn schouder in het net. Let op, en ook hier wordt het enigszins ironisch: Nagelsmann had vóór de wedstrijd gewaarschuwd voor het vermogen van de Noord-Ieren om standaardsituaties te nemen. En nu is het de Duitse nationale ploeg die tot nu toe vijf van de acht kwalificatiedoelpunten uit standaardsituaties heeft gescoord. Tijdens de wedstrijden in oktober had Nagelsmann alleen maar getraind op standaardsituaties en verdediging. Het was een "nieuwe kwaliteit", legde de bondscoach uit. "Dat kan altijd een blikopener zijn – de tegenstander verslaan met wapens die hem sterk maken." Bijna in de stijl van een topteam.

Het staat slechts 72e op de FIFA-wereldranglijst

Maar de kwetsbaarheid van de Duitse voorsprong werd keer op keer duidelijk. Kort voor rust zegevierde de Noord-Ier Ethan Galbraith in een soort pingpongduel met Kimmich en Jonathan Tah. Hij slaagde erin de bal op de rand van het strafschopgebied voor te schieten, maar spits Jamie Reid schoot naast. Ondanks de strijdlustige prestatie van de Noord-Ier bleef de DFB maar denken: wat als dat niet de 72e speler op de FIFA-wereldranglijst was? Wat als het niet Jamie Reid van derdeklasser Stevenage FC was die scoorde, maar Kylian Mbappé van Real Madrid?

Maakt niet uit. Kort na rust kreeg de Duitse nationale ploeg zelfs een kans om de zege veilig te stellen. Wirtz, die constant werd uitgejouwd, stuurde Adeyemi met een elegante pass op weg. De Dortmunder speelde alles perfect: hij kruiste de twee verdedigers die hem achtervolgden en had zo een vrij schot. Hij schoot de bal echter naast. Zelfs de Britse krant The Guardian reageerde geïrriteerd: "Een buitengewone misser van iemand met zo'n talent." Dat hij ook nog eens aan zijn schouder werd getrokken, verklaart misschien de misser.

Een kreet van opluchting

De schoonheid van de wedstrijd neemt daarna nog verder af. Een overtreding hier, een mispass daar, een misser daar: het dreigt tot het einde te slepen. Maar dan breekt de eerder genoemde 60e minuut aan. Plotseling komt Windsor Park weer tot leven. Op de tribune delen de Noord-Ierse fans in het leed. Ze kijken naar de wilde slotfase, waarin het Duitse elftal de bal simpelweg ver voorwaarts begint te slaan, veelal vanuit staande positie. Iedereen met een leuning voor zich leunt erop. Ook in het stadion zijn veel gevouwen handen te zien. O'Neills team valt dapper aan, maar is wat lukraak.

Uiteindelijk is het echter Kimmich die een luide kreet van opluchting slaakt. Het laatste fluitsignaal klinkt. " Geweldig dat we zo'n vervelende uitoverwinning vieren dankzij zo'n standaardsituatie", zegt Raum na afloop opgetogen. Dat was immers ook het probleem bij de 2-0 nederlaag in Bratislava.

Aan het einde zit een opgeluchte bondscoach in de volle perszaal van Windsor Park en zegt iets wat op de een of andere manier alles verklaart: "Vandaag was de ranglijst gewoon belangrijk." Want als je wereldkampioen wilt worden (en dat is nog steeds het doel), moet je je kwalificeren. En tot nu toe heeft geen enkel team een ​​WK-titel in de kwalificatie gewonnen. Door de overwinning deelt het Duitse nationale team nu de eerste plaats met Slowakije. De strijd om de groepswinst vindt plaats op 17 november – de verliezer plaatst zich voor de play-offs.